Başlık size garip gelmesin. Hamdolsun moderator baskısından kurtulduğumuzdan beri canımızın istediğini yazıyoruz. Bugünlerde Başbakanımız, 4 bakan ve 600 işadamı ile Ukrayna’ya çıkarma yaptılar. Basında da “Ukrayna artık vizesiz!!!!!” diye baya yankılandı. Özellikle gençler ve kendini genç zannedenler için çok önemli bir haber bu. Tabii benim haberi algılama şeklim hanımın verdiği ruhsatla sınırlı olduğu için işin bu kısmına tepkisiz kalmak zorundayım. Ancak hanım Kırım Türkü olduğundan ben haberlerden Kırım Türkleri lideri ile yapılan görüşmelerin önemine değinmek veya dikkatleri Donetsk Üniversitesince Oğuzlar üzerine yapılan kazı çalışmalarına çekmek zorundayım.
Aslında garip bir şey, Suriye ve İran gibi komşu devletler söz konusu olduğunda komşuluk ilişkilerinin güçlendirilmesi, sınırların kaldırılması ve giriş çıkışların izinsiz yapılabilmesi gibi konular rahatlıkla konuşulabilirken, Ukrayna ve Rusya söz konusu olduğunda bu konulara temas bile edemeyeceğimizi farkettim. Çünkü kafanıza okkalı bir Tatar kepçesi yeme riski var. Şu anda İstanbul Üniversitesindeki hocalarımız ile Ukraynalı meslektaşları arasında irtibat kurup ortak arkeolojik araştırmalar için gayret sarfediyoruz. Eskaza muvaffak olur da hocalarımızla birlikte Ukrayna’ya gitsek “Hanım ben Ukrayna’ya müşterek kazı çalışmasına gidiyorum” desem yanlış anlaşılma olmaz mı dersiniz ? “Ya hanım kızma Ukrayna ile sınırları kaldırmışlar, giriş çıkış serbestmiş” desem seyreyle sen kepçenin havada nasıl süratli uçtuğunu. Türk oku 250 km, kıskanç hanım kepçesi rahat 300 km sürat yapar. Ben kafama bir miğfer yaptırayım en iyisi. Binaenaleyh neden şu zırh ve miğfer işine merak saldığımı yavaş yavaş anlamaya başlamışsınızdır .
Neyse işin siyasi veya ekonomik çıkarım kısımları ile ilgilenecek değiliz elbette. Onları değerlendirecek birileri vardır. İşte bu mühim seferi hümayun esnasında Ukrayna cenahından bastırılan Ukrayna- Türkiye ilişkilerini konu alan bir kitap, Türk heyetine dağıtıldı. Türkiye ili ilgili kültür sayfasında ne vardı dersiniz? Elbette Türk okçuları.
Birkaç ay önce Ukrayna’dan arayıp Türkiye kültürü ile ilgili benden yazı istemişlerdi. Dönem olarak moderator hışmına uğrayıp kapı dışarı edildiğimiz bir dönemde yazdığım yazı ister istemez ben merkezli olmuş. Grupsuz bir okçu olduğum için adres olarak bile kendi adresimi vermişim O nedenle kusura bakmayın . Vaki olanda hayır vardır demişler. Hamdolsun şu an Türkiye’deki okçu sayısını ikiye hatta üçe katlamış durumdayız, etrafımız sevdiğimiz sevildiğimiz insanlarla dolu . Ben unutmuştum bu olayı, basından tesadüfen bizimkilerin Ukrayna’ya gittiklerini görünce aradım Ukrayna’daki öğrencilerimden birini. Hamdolsun Kazakistan’dan Çuvaşistan’dan sonra Ukrayna’da da öğrencilerimiz mevcut. Ama avucunuzu yalarsınız ben size sadece sakallı öğrencilerimi gösteririm : ))) İşte Kiev şehrindeki öğrencimiz-dostumuz Saşa, Rıfat Hisarcıklıoğlu ile olan bir fotoğraf göndermiş. (Ortadaki sakallı Bizim Saşa.) Geçen ay ziyaretimize gelmişti sağolsun dersleri takviye hem de sipariş verdiği yayını alacaktı. Ama bazıları bizim çilekeş olarak kalmamızı istediği için alamadan geri dönmüştü. Neyse bizim Saşanın dediğine göre kitabı çok beğenmişler. Valla oraya gidenlerin kitaba bakıp bakmadıklarını bilmiyorum ve baktılarsa da işadamlarımız hakkımızda ne düşündüler bilmiyorum. Hele bir bakın bakalım siz ne düşüneceksiniz. Haa bu arada, Yahu Ali hoca! Öğrencilerimizden başarılı olanları Ukrayna’ ya Kazı çalışmasına götüreceğiz diye bir fikir atsak ortaya, faydası olur mu?
-“Ahhhhhh Kafammmmm!!!!!!!! Tamam karıcım ben araştırmalarımı bundan sonra Çin’de yapacağım ve komşularla ilişkileri geliştirme, veya Roksalena nın büyüsü nereden kaynaklanıyor konuları beni hiç ilgilendirmiyor.!!!” : ))) ( Not yazı ekte pdf olarak verilmiştir. Kitap henüz elimize ulaşmadığı için en son nasıl çıktı bilmiyorum. Bazı değişiklikler istemiştim inşallah yapmışlardır. Kitap elime geçince paylaşırım . Ocak 2011 .istanbul . adnan Mehel
(yazıhttp://www.talimhane.org/2011/01/ukrayna-seferi-humayunu/#more-267 adresindedir)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder